2009 Classics Challenge Wrap-up

The 2009 Classics Challenge ended on October 31st.
2009 that is. Hence the title :\
And only today I got to write a short wrap-up post in which I have some good news, and some bad news to share…

Let’s start POSITIVE. I finished reading my 5 classics for the Entree Level of the challenge in time! I did tweak the list of my admittance post a bit (substituting titles), but that’s allowed. So below you’ll find the books that made it to the finish line.

The cover pics are links to the posts about the books here on Graasland. Well… that’s how it’s supposed to be anyway. Because the BAD news is that I still haven’t reviewed all of them! Baaaaaad Gnoe. I hope to make it up by stating a short (ha!) opinion right here, followed by a quick recap of the other reviews. And you never know; once the fuses are blown (is that the correct phrase?), when the pressure is off — I might actually get to writing a full-scale evaluation of Brideshead Revisited and Revolutionary Road ;)

	Brideshead Revisited, Evelyn Waugh I saw the 1981 tv-series of Brideshead Revisited twice, so I couldn’t help seeing — and hearing! — Jeremy Irons in my head whenever Charles Ryder entered the story. (Likewise with the Sebastian Flyte character, although I didn’t know that the actor was called Anthony Andrews. It’s just Sebastian.) I loved the book and I got to understand the story better than I did before. Everything seemed to go SO much quicker than on the telly! I seemed to have forgotten big parts, like all that happened after Sebastian went abroad… But what I enjoyed most is that I understood why the novel is called Brideshead Revisited. I had never noticed it before and I think it’s grand. Maybe it was left out of the television series? Gosh, now I need to watch it a third time! ;) After reading Brideshead Revisited with my online bookgroup, the Boekgrrls, some of the women came over to watch the 2008 adaptation on dvd. Of course we had a fun night, but I didn’t like the film at all. It was way too explicit about the homo-erotic motive that was so subtly hidden in the book. Maybe Waugh would have liked that if he had lived in our era. But for me it took the edge of the story. Also, I hated that ‘they’ had tried to find clones of the original actors — Matthew Goode even sounded like Jeremy Irons. Well, of course with a voice like Sir Irons (really, when is he going to be knighted?), such a thing is not really possible, but they obviously tried. Shame.
	To Kill a Mockingbird, Harper Lee To Kill a Mockingbird was a quick and entertaining read ad I’m glad to have read it. The story immediately grabbed me and I liked the atmosphere of doom, suggesting that ’something was going to happen’.
	Revolutionary Road, Richard Yates Revolutionary Road got under my skin, but in a different way than Steinbeck’s The Grapes of Wrath (see below). After I had picked it up I immediately got immersed in the story. But it’s quite depressing… The feeling of doom hardly left me during the day, even when I was not reading! It’s obvious from page 1 that something bad is going to happen. And still, the end came as a painful surprise. The story revolves around image. “The important thing, always, was to remember who you were.” Frank and April Wheeler think they’re special, even though they live in the suburbs, like their peers, and Frank has a job in an advertising agency that is not much of a challenge. It is shockingly recognizable: don’t we all think we’re different? I kept seeing Jon Hamm = Don Draper in Mad Men, as Frank Wheeler btw. But that might have something to do with the cover picture ;) Again, I watched the movie adaptation afterwards. Unlike Brideshead Revisited I really liked it — although I’m not sure if I’d have appreciated it as much if I hadn’t read the book.
	I Am a Cat (vol.1), Natsume Soseki After reading volume 1 of I Am a Cat I wasn’t sure yet what to think of it. I’m not much of a person for satire and I preferred the parts concentrating on the cat over sections digressing on humans. Reading the 2nd volume helped me form a clearer opinion — but only the 1st tome counts for the Classics Challenge ;) The fun thing was that while reading I Am a Cat I came across several parallelisms with graphics I read at the same time; Coraline and Mutts. That must mean typical cat tricks are pictured lifelike!
	The Grapes of Wrath, John Steinbeck The Grapes of Wrath ended as my favourite read of 2009. I had been holding off this classic for a long time, not knowing what to expect, and even for about a 100 pages into the book I had my doubts. But after a while it really got under my skin — and I still can’t get it out of there. Heart rendering. A Must Read for anyone.

You know what? I believe reviews are not even required for the Classics challenge! Phew, three things to cross off my to-do list in one go. I am so relieved! I might even join the new Classics challenge in February/March… Or I may not ;) Let’s see what the future brings.

Advertentie

Just popping by the Sunday Salon of October 18th, 2009

The Sunday Salon is a virtual gathering of booklovers on the web, where they blog about bookish things of the past week, visit each others weblogs, oh — and read ;)

I just got back from the movie Fish Tank and we have some catching up to do on Day 7 of the television series 24 before we got to leave for tonight’s Nouvelle Vague concert. So I’m keeping this short ;)

I finally managed to write my review of To Kill a Mockingbird and send the bookcrossing book off to its next reader. Now I’m 1 review down for my Classics Challenge! I even learned something new: there’s a subgenre in American literature called Southern Gothic..!

I’m currently reading Be With You, by Takuji Ichikawa. I haven’t gotten very far yet but I really love it. I feel like writing down whole pages because the passages are so beautiful! You might be surprised to know this book is part of no challenge or book group read whatsoever ;) The story, but also my mini-chillenge for October’s Hello Japan!, has made me think of Strangers by Taichi Yamada a lot, so I recycled a review I sent to my virtual book group in 2005. It is mostly in Dutch but I plan to translate that sometime soon.

That’s all folks. Next weekend: the 24 hour read-a-thon! You can read all about that in last week’s salon post.

I spy: Burn Notice

Ik ben van het zeldzame slag ‘gericht tv-kijker’: ik kijk alleen wat ik écht wil zien en dan meestal ook nog op mijn eigen tijd ;) Daarvoor heb je dan
wel een harddiskrecorder en een VPRO-gids nodig (of vooruit, een online tv-gids mag ook ;)

Zulk kijkgedrag heeft als voordeel dat je series niet met spanning een week hoeft te wachten op het vervolg, maar dat je lekker aflevering na aflevering kunt kijken :) Zo geniet ik sinds vorige week van de serie Burn Notice, die dinsdagavonds om ca. 22 uur wordt uitgezonden op RTL5. Morgen zijn ze daar al bij nummer 11 en ik ben ongeveer halverwege. De eerste 3 episodes moest ik even besluiten of het de moeite van het opnemen waard was — ik laat The Culture Show ervoor schieten (nou ja, ik neem dan vrijdagnacht de uncut-versie op) — maar eenmaal gewend vind ik het errug lollig!

Ik citeer ff uit de Wikipedia-pagina:

De serie draait om Michael Westen, die al jarenlang een succesvolle spion is in dienst van Amerika. Dan krijgt hij op een dag een bericht met de tekst ‘You got Burned’, wat inhoud dat hij en zogenaamde “Burn Notice” heeft ontvangen en dus feitelijk is ontslagen. Voor Westen is dat [..] een ernstige situatie. Als een spion wordt ontslagen, dan heeft hij opeens geen geld, credit, werkhistorie of enig ander middel om te laten zien wie hij is.

Michael Westen wordt gespeeld door Jeffrey Donovan, die ik onlangs in Clint Eastwoods Changeling voor het eerst zag. Ik vind het een beetje een gladjanus, maar de hele serie is ‘slick‘ gefilmd dus dat lijkt een goeie keuze ;)

Burn Notice dus. Het zijn een beetje flutverhaaltjes die soms je intelligentie onderschatten, maar leuk(st)e van de serie vind ik dat-ie inhaakt op allerlei Amerikaanse tv-series uit mijn jeugd. Zoals:

• Miami Vice: Burn Notice speelt in Miami en je ziet telkens shots van scheurende speedboten of flanerende vrouwen in bikini’s; bovendien lijkt Sam, de enige ‘vriend’ die Michael nog bij de FBI heeft, op collega Switek van Crocket & Tubbs uit Miami Vice
• Dallas: het liefje van Sam wordt gespeeld door Audrey Landers, oftewel Afton uit Dallas (nauwelijks veranderd overigens, dus daar is een hoop aan gesleuteld…)
• The A-Team: er wordt flink gefröbeld met mobiele telefoons, duct-tape en andere huis-tuin-en-keuken gadgets; bovendien verricht Michael veel ‘vriendendiensten’, net als Hannibal, Face, B.A. en Murdock
• Magnum, P.I.: ook Magnum hielp vooral vrienden (van vrienden) als ik het mij goed herinner; daarnaast heeft Michael net als Tom Selleck een karakteristiek lachje dat vaak close-up in beeld wordt gebracht — en had Magnum niet net zo’n voice-over?
• Cagney & Lacey: Michaels moeder (belangrijke bijrol) wordt gespeeld door Sharon Gless a.k.a. Cagney
• Charlie’s Angels: Michaels toeverlaat Fiona is een soort schietgrage Angel
• Knight Rider: snelle (zwarte) auto ;) en dat is natuurlijk ook een link met Miami Vice en Magnum, alleen waren dat resp. witte en rode bolides (vrouwen letten op de kleur, niet op het merk — behalve Elsje natuurlijk ;)
• Hill Street Blues: Fiona riep Michael laatst na wat leek op iets waarmee ‘the chief’ in Hill Street Blues zijn agenten op pad stuurde: (“and remember, be careful out there” — of zoiets, ik hoor graag de juiste quote!)

Wie ontdekt meer??? Het lijkt me dat dit het topje van de ijsberg moet zijn! Waarvan kennen we bijvoorbeeld het tussendoor stilzetten van beelden, en de introductie van personages met typemachine-letters? Ook dat komt me razend bekend voor…

ETA: vanwege extreme spam op dit bericht is de commentaarmogelijkheid hier uitgeschakeld.