You are currently browsing the category archive for the ‘Utrechtpad’ category.
Vorige week heb ik met wlfr de eindetappe van het Utrechtpad gelopen. We hebben de 163 kilometer in 14 etappes afgelegd, verspreid over 3 jaar (en 1 maand). De rondwandeling door mijn woonprovincie is goed bevallen — maar de laatste lootjes wegen het zwaarst! De geplande 17,5 km van Slot Zuylen tot station Bunnik liepen uit op 26,9!
Het begon al verkeerd toen we, komend vanuit verschillende richtingen, allebei de juiste halte misten: ik zag wlfr vanuit mijn bus voorbijrijden in zijn bus :-o
Dat leverde vast een uur vertraging op aan de start ;) Vervolgens moesten we een enkele kilometers terug toen we er bij Fort de Gagel achterkwamen dat die rood-gele stickers die we volgden van het Waterliniepad waren – niet van ons Utrechtpad! We were not amused! ;) We leken wel een stel beginners in plaats van kilometervreters :\ En dat op (relatief) bekend terrein! Misschien wel daardóór? O, dat is een mooie smoes! :)
Anyway, we dronken wat op het terras bij Fort de Klop en pakten toen het traject weer vol goede moed op.
Was dat even balen toen we bij Amelisweerd met de laatste 3,5 km in het verschiet opeens voor een hek stonden: brug afgesloten i.v.m. onderhoud. Nóg een stuk omlopen! Vlakbij de autoweg hebben we toen maar een modderige sloot getrotseerd om niet 180 graden de verkeerde richting op te hoeven lopen. Als ik — naar waarheid — vertel dat het eenmaal in Bunnik vervolgens begon te regenen en wlfr bijna een boete kreeg omdat hij niet over een treinkaartje van 1,30 beschikte, dan denken jullie vast dat ik overdrijf?
Hoe dan ook, wij zijn niet voor één gat te vangen: over het geheel genomen vonden we het wandelen van het Utrechtpad erg geslaagd. Na een gepaste rustperiode beginnen we dan ook aan een nieuw project: het Groene Hartpad, 192 km door het Hollandse polderlandschap van onze jeugd. Ook al is het begin daarvan toevallig exact hetzelfde als de Bieslandse Boswandeling die ik vorige week met de Wandelgrrls liep ;)
Naschrift: zaterdag was ik opnieuw in Amelisweerd en bleek het pad alweer open! We hebben dus echt pech gehad…
Na een vliegende start in de hamsterrace, zakte het tempo in april nogal in. Maar met de komst van mei heb ik een enorme spurt genomen! In één week heb ik 6 dingen gebruikt (waarvan 3 helemaal opgemaakt :)
- dipperolie gebruikt voor knoflookstok-broodjes bij de zondagse lunchsoep,
- cajunkruiden opgemaakt met aardappeltjes uit de oven,
- mungbonen in de week gelegd voor verse taugé (een eerste poging: mijn vader deed dit vroeger in een zeef!),
- tuinkers en mosterzaad gezaaid om te kiemen,
- het laatste Hongaarse peperbouillonblokje in tomatensoep verwerkt,
- en last but not least: eindelijk dat pakje groene-theeijs gemaakt.
Het ijs was een heus experiment want de instructies waren in het Japans :\ En de houdbaarheidsdatum was al aardig expired… Gelukkig was het poeder tenminste houdbaar tot LOL (zie foto)! Ik kan jullie geruststellen: er ligt hier niemand met de pootjes omhoog — het is dus gelukt én het was lekker! :)
Ik heb me beholpen met de pictogrammen op de verpakking en een paar westerse getallen. Het was ook wel handig dat (nota bene) BBQ NL dit al eens vóór mij heeft uitgeprobeerd; zo ontdekte ik net op tijd dat ik alleen een eidooier nodig had en geen heel ei :\ Had z/hij dan wel leesbare instructies??? In tegenstelling tot deze blogger kreeg ik geen hulp van een ijsmachine — nou ja, wel van de vriezer natuurlijk ;) Hoe ging het in zijn werk? Een kind kan de was doen…
150 cc melk mixen met 1 eidooier- ijspoeder erbij (65 g) en 2 minuten rustig blijven mixen
- in een diepvriesbakje minstens 3 uur in de vriezer
Ik ging wandelen en geocachen met wlfr zodat het wel een stuk langer koud lag. Wlfr had na onze op-een-na-laatste etappe van het Utrechtpad als proefkonijn moeten dienen, maar hij koos het hazepad ;) Nou ja, bleef er des te meer over voor de thuisblijvers! :) En een volgende keer probeer ik groene-theeijs te maken met echt matchapoeder!
Last week my brother and I walked our tenth part of the Utrecht Path, from Amersfoort to the north of Baarn (14.6 kilometers – first time I’ve used our gps LOL). It was quite cold and we didn’t meet any fellow hikers, although it was nice walking weather anyway. People were probably put off because there wasn’t any sun, like the days before that. We enjoyed the real Dutch landscape too, which was mostly polder land.
We calculated that we have just four more walks to go and then our Utrecht Path project will be finished! It’s been such a success that we decided to find a follow-up hiking project. We will probably choose the ‘Groene Hart Pad‘ (192 km, that’s thirty more than our Utrecht Path), because it’s another ‘circle walk’ and it leads us through the area that we grew up in. We’re a nostalgic pair ;)
Tomorrow my brother and I will walk another stage of our Utrecht path project. I am bringing a bento for us:
- radish salad with walnut, vinaigrette and rucola instead of radish leaves
- cajun spiced corn-cob
- light La vache qui rit wedges
- marinated mushrooms on a stick
- filled egg
- fennel crackers
- some cashew nuts (they fill the gaps so nicely ;)
- Japanese rice cracker (on the side)
- cherries (on the side)
- real tiny mars and bounty (on the side)
- and maybe a little humus with plain crackers or just some little cheese crackers
Graasland 